بررسی اثر ضد قارچی گیاه نعناع فلفلی (l. mentha piperita) بر قارچ‏های بیماری زای گیاهی

مقدمه: استفاده از عصاره های گیاهی به دلیل داشتن خواص دارویی، ضد قارچی، ضد باکتریایی و آنتی اکسیدانی متابولیت های ثانویه در کنترل عوامل میکروبی رو به پیشرفت است. هدف: بررسی فعالیت ضد قارچی و یافتن حلال مناسب در استخراج متابولیت های موثر گیاه نعناع فلفلی به منظور کنترل قارچ های بیماری زای گیاهی. روش بررسی: اندام های هوایی گیاه نعناع فلفلی پس از جمع آوری خشک شده و عصاره آن با استفاده از حلال های آب، متانول، اتانول، استون و کلروفرم استخراج شد. تأثیر عصاره ها بر روی چهار گونه قارچ بیماری زای گیاهی، شامل rhizoctonia solani، fusarium oxysporum، phytophthora drechsleri و sorokiniana bipolaris به دو روش دیسک کاغذی و اختلاط با محیط کشت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: نتایج مطالعه برای دستیابی به بهترین حلال برای استخراج مواد بازدارنده رشد قارچ نشان داد که آب بهترین حلال برای استخراج مواد بازدارنده از نعناع فلفلی است. عصاره استخراج شده با حلال متانول و استون تأثیر کمی بر رشد میسلیومی قارچ b. sorokiniana داشتند و عصاره اتانولی و کلروفرمی به کلی فاقد اثر قارچ ایستایی fungistatic بودند. در بررسی شیب غلظت عصاره، f. oxysporum و b. sorokiniana در غلظت دو میلی گرم بر دیسک کاغذی، تحت تأثیر قرار گرفتند؛ حال آنکه رشد میسلیومی دو قارچ دیگر در غلظت چهار میلی گرم بر دیسک کاغذی، تحت تأثیر قرار گرفت. در روش اختلاط با محیط کشت، عصاره آبی در غلظت 500 پی پی ام به طور کامل از رشد p. drechsleri و در غلظت 1000 پی پی ام از رشد b. sorokiniana جلوگیری کرد. حال آن که در مورد دو قارچ دیگر حتی در غلظت 2000 پی پی ام نیز رشد به طور کامل متوقف نشد. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق بیانگر قابلیت گیاه نعناع فلفلی در کنترل قارچ های بیماریزای گیاهی می‏باشد. همچنین می توان گفت که آب بهترین حلال برای استخراج مواد ضد قارچی از این گیاه می باشد.